وادادگی و تن دادگی نسبت به مفروضات ذهنی همان چیزیست که ما را نسبت به عبور از خطوط قرمز منع می کند اما همه ی ما در بزنگاه های خاص از تمام خطوط و حدود اخلاقی و انسانی عدول و عبور می کنیم
کار در حد ایده باقی مانده و اجرای چشمگیری را شاهد نیستیم
داستان جذاب و جالب است اما دیالوگ نویسی به شدت آن را ثقیل، پیچیده و منبسط کرده و بیشتر به آن می ماند که نویسنده سعی بر شلیک مسلسل وار کلمات داشته و داستان خود را بهانه ی این امر کرده است، حتی پایان بندی داستان و خروج کاراکترها شتاب زده است و معلول رویداد خاصی نیست.
طراحی صحنه و لباس خوب و در خدمت نمایش است، بازیها خیره کننده نیست اما چهار بازیگر به خوبی و درستی و به اندازه ی مناسب ایفای نقش می کنند. رونانس پایانی تمام شور و هیجان تماشاچی را در هم می شکند و تیتراژ سینمایی و میزانسن آن (رونانس) به شدت بیرون میزند. روشن بودن پرژکتور از ابتدای نمایش صرفا برای معرفی بازیگران در پایان نمایش کمی عجیب است و این وظیفه را می توان از یک بروشور و برنوشت انتظار داشت.
در مجموع به گروه این نمایش خدا قوت و خسته نباشید عرض می نمایم و امیدوارم در سالهای آتی شاهد آثار درخشان تری از این پتانسیل های با استعداد باشیم.