آثار شوم یک جنگ داخلی عبری- عربی بر زن و مرد، خرد و کلان که در قاب یک اردوگاه نظامی نمایش داده می شود. یک کار خوب و منسجم که میشه اسمش رو گذاشت نمایش. وقتی حرکت به درستی به کمک کلمات نداشته ی متن بیاد، هم مفهوم بهتر منتقل میشه و هم مبتذل نیست. برعکس جلافتهای برخی انسانهای سطحی که هنر دوم را وسیله جذب مخاطب سطحی می پندارند.
بازیها همه یک دست و عالی. میزانسن، نور و موسیقی بسیار خوب هرچند برخی اوقات ناهماهنگ که میشه به حساب اجرای اول گذاشت. اما چرا نمیتونم ۵ بدم و به ۴ بسنده کردم.
چون اولا به نظر من طراحی صحنه اصلا با فضای نمایش همخوانی نداره و درثانی حرف تازه ای از نمایش در نمیاد. به ویژه، همانطور که در عنوان نمایش جانوری مثل سگ با واو عطف به استخوانهای مقدس مادر معطوف شده است، در کل اثر هم یک جور حس نفرت پراکنی نسبت به مقام مادر توش هست که اصلا نمی پسندم.
ضمنا خلاصه داستان گویای داستان نیست.