صدای مرده ای از خاک برمی¬خیزد
که بر مردگان در خاک می نگرد و از خاک برمی¬خیزد
که ترسناک است و غمناک
آن کودک افتاده در خاک
اگر فردا برخیزد
اگر گریستن تسکین همه رنج هاست
بی گمان آغوش مادر تسکین همه اشک هاست
ای زمین! ای زمین! ثمر پر رحم سرزمین ها
و هم سر ها و هم زین ها
ک مرا باز افریدی
من وسعت مجهول زمین را پشت پلک هایم نشانده ام
و چون یتیمی از کاسه پستان های ماه شیر خواهم نوشید
نبضم چو خشم پدر تند میزند
نبضم چو خشم پدر تند میزد
نبضم چو خشم پدر تند میزد