درود و خسته نباشید خدمت عوامل پشت صحنه و جلوی صحنه.
و حالا نمایش “کفنم کجاست؟”
نمایشی با داستانی قابل لمس برای عام و داستان هایی ریز در زیر نمایش برای خاص که باعث تفکر میشود. البته این قابل لمس بودن داستان برای عام امکان اینکه بعد از نمایش مردم را به فکر مضمون فرو ببرد کم میکند(شاید).
شروع با فرم و پایان با فرم برای من بسیار جذاب بود ولی ای کاش فرم ها تکراری نبودند و برای بنده جذابتر بود که فرمر ها از بازیگران جدا نبودند. مشهود بودن اینکه یک گروه فرم از بازیگران جدا هستند کمی برای بنده تلخ است ولی این هم یک ایده جذاب کارگردانی هست که خورده ای نمیتوان گرفت.
از لحاظ نور ، باتوجه به نورهایی که در سالن وجود دارد استفاده مفید و خلاقانه ای از آنها شده بود و جداسازی فضاها به درستی انجام شده بود. تعدد تاریکی ممکن است که جذاب نباشد ولی برای اینکه داستان های موازی مورد توجه قرار گیرد نیاز است و باز خورده ای نمیتوان از ... دیدن ادامه ›› آن گرفت.

بازی با اعداد (تعداد فرمرها و بازیگران) ‌برای من جذاب است و معنی پارادوکسی جذابی در صحنه ها برای بنده ایجاد میکند.

موسیقی در صحنه های فرم بسیار جذاب بود و باعث توجه تماشاگران به فرمرها میشد و جذابیت صحنه های فرم با هماهنگی فرمرها روی موسیقی بیشتر میشد.

مشتاقم که بیشتر راجب این نمایش صحبت کنم ولی ترس از اسپویل جلوی بنده را میگیرد.
در کل دم این تیم گرم که با انرژی زیاد نمایش خودشونو اجرا میکنند و حال مارو خوب میکنند.