دیدن بانو گلاب آدینه از نزدیک، افتخاری بود که علاوه بر تماشای این اثر تاثیرگذار، قلبم را به تپش واداشت.
چه تصویر نمایی به جایی، از آنچه که سالها، نه تنها زنان سرزمینمان که تک تک افراد این مرز و بوم را به زنجیر کشیده است. تصویری تمام نما از تلاش برای آزادی. از انسانهایی که با مفهوم آزادی و آزادگی غریبه و از آن هراسان بودند و حتی نمی دانستند با این کیمیای تازه به دست آمده، چه کنند.
آفرین و هزاران بار تقدیر از بانوی شجاع، گلاب آدینه که تمام قد و با تمام احساس کنار این اثر ایستاد و با سپاس از بازی روان و درخشان سرکار خانم نورا هاشمی و سایر دوستان.
و کلام آخر اینکه:
هرکس خواست بماند
هرکس خواست بگریزد
آن سوی دیوار، جاده ای هست. حتی اگر شب باشد...