زهری که دنیای بیرون (جامعه،قانون ،فرهنگ و...)به جان زن می ریزد ،خواسته و ناخواسته ،خودآگاه و نا خودآگاه به جان نسل های بعدی چه مرد و چه زن واریز خواهد شد.
مثل میراث شوم و بدهکاری مالی بین وارثان تقسیم خواهد شد.
اگرچه انسانهای بسیاری با تلاش بسیار و صرف وقت و هزینه ،در راه بازسازی روان خود گام بر می دارند و با احساس مسئولیت و سخت کوشی طاقت فرسا خلاف مسیر رودخانه شنا می کنند تا زهری که به جانشان ریخته شده به نسل بعدی واریز نکنند.
سپاس سپاس که در این راه می کوشید