خوشحالم که اولین کامنت و اولین نقد رو من مینویسم
میخوام بگم که قبل دیدن این کار فک میکردم کار حوصله سر بر و کسل کننده ای هست ( از دید منی که تئاتر زیاد میبینم و بازیگرم )که صرفا تاریخ نمایش در ایران رو روایت میکنه و اسم استاد بیضایی رو به یدک میکشه اما خواستم ببینم
در ابتدا با شروع پر شور اجراگران و اواز هاشون مواجه شدم و کمی ازین حس منفیم گرفته شد در طول اجرا لحظه ای خسته نشدم به اقای دریا بیگی و گروهشون خسته نباشید و تبریک میگم ازین که انقدر زیبا این کار رو دراماتورژی و کارگردانی کردن عوض شدن صحنه ها و روایت ها اونقدر جذاب بود که حتی متوجه گذشت زمان نشدم طنز هایی که مخاطب رو به خندیدن وامیداشت بدون اینکه از لفظ های جنسی استفاده بشه یا مسخره باشه تنها نکته منفی کار از دید من در بعضی صحنه ها فوکوس کشیدن همزمان چند گروه میشد که نمیتونستم انتخاب کنم کدوم جریان رو پیگیر شم و این هم در حد چند ثانیه بود متن قابل ستایش بود و پتانسیل خیلی بالایی داشت که فکر میکنم تا حد زیادی ازین پتانسیل استفاده شده بود قسمت های مختلف نمایش عروسکی و تعزیه و خیلی اتفاقات دیگه مثل سیاه بازی باعث شد که فکرم برای یمدت از دنیای بیرون در بیاد و تماشاچی این نمایش باشم من کار اقای ملکی رو قبلا دیده بودم در نقش سیاه و کارگردان ولی ایشون انقدر نبوغ داشتن که تمام طنزا رو عوض کرده بودن و مخاطب های قدیمی نمایششون رو دوباره خندوندن
بنظرم از دید مخاطب عام هم به اطلاعات افراد اضافه میشه و هم ساعاتی خوش رو با دیدن این کار برای خودشون ... دیدن ادامه ›› رقم میزنن
من جزو عوامل اینکار نیستم که بخوام تعریف غیرواقعی انجام بدم
بعنوان یه تماشاچی حتما توصیه میکنم ازین نمایش غافل نشید و در اخر اینکه سالن پارکینگ داشت و احترامی که به مخاطب گذاشته شد و عوامل مودب و پاسخگو خوب بود ضمن اینکه فکر میکنم سالن حافظ از بهترین بلک باکس های داخل تهران هستش
در کل اگه زمان داشته باشم حتما دوباره به دیدن اجرای چنین زیبایی خواهم رفت سپاس از لحظات خوبی که برای مخاطبینتون ساختید