نمایشنامه که کمنظیره. اولا واقعا دمتون گرم که سراغ همچین نمایشنامهای رفتید که به شدت دیالوگ محوره و کامو توش از سطح ایدئولوژی عبور کرده و به مسائل اساسی وجودی انسان رفته. مسائلی مثل میل به زیستن و مرگ و عشق و نفرت. مشخصا خیلی سختتر میشه به نحو خوبی اجرا کرد این نمایشهای دیالوگمحور با تم فلسفی رو. فقط یه مقدار بازی بعضی از بازیگرا اونقدر ارتباط ایجاد نمیکرد با تماشاگرا که قطعا بهترم میشید.