اگه از "صدای دوربین عکاسیِ عکاس محترم که داشت دیوانهام میکرد" بگذرم.
لذت بردم، فکر کردم، غمگین شدم و در یک کلمه با صحنه یکی شدم.
حرفای زیادی دارم راجع بهش خصوصا بُعد جامعهشناختی کار که به رشته تحصیلیم مرتبطه اما خب نه مجال هست و نه حال :)
در کل، پیشنهاد میکنم.