تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:12:45
سلام نظرات من به عنوان مخاطب عادی:
۱.خط داستانی نمایش مشخص است. این نکته در اصل نباید مزیت باشد ولی از بس تئاترهای بی سر و ته دیدم، برایم این ... دیدن ادامه ›› ویژگی مزیت است!
۲.بازیگری: بازی ها قابل قبول بود در کل. بازیگر مرد مسلط تر و صدای رساتری داشت. خانم ناصر بازی شون فراز و نشیب داشت. دیالوگ ها در مواقعی(مخصوصا طولانی ها) کاملا یکنواخت بیان می شد. صداها اصطلاحا تئاتری نبود و شنیدن دیالوگ ها گاها سخت بود. مجذوب کننده نبود در کل بازی ها ولی آزاردهنده هم نبود.
۲.داستان: یک مزیت که گفتم خط داستان مشخص آن بود. بنظرم نمایش طولانی بود و خسته کننده میشد و باید یخش هایی که نیازی نیست حذف شوند. چرخش داستانی برای بار اول جالب بود ولی تکرار آن دیگر آزاردهنده و فابل پیش بینی شده بود و حتی بی معنی. مضمونی منسجم از نمایش دریافت نکردم.
۳.دیالوگ ها: قابل قبول و رئال بود. اما موارد اضافی و تکراری به جذابیت آسیب زده بود.
۴. شخصیت پردازی: ضعیف بود. هر دو نفر در حال نقش بازی کردن بودند و شبیه بهم شده بودند و از طریق دیالوگ ها ما شخصیت پردازی خاصی ندیدیم.(البته میشه ازین نظر نگاه کرد به افرادی که دائما نقش بازی می‌کنند و شخصیتی ندارند و...)
۵.در کل شخصیت هایی که انقدر نقش بازی کرده بودند که واقعیت و خیالشان بهم خورده بود و حتی تماشاگر در انتها متوجه نشد کدام واقعی است( متاسفانه انتهای نمایش دیالوگ هایی برقرار شد که متوجه نشدم. فکر کنم نکته خاصی بود! فکر کنم این فرض رو القا میکرد که تمام نمایش، بازی بوده است.)
۶. طراحی صحنه و موسیقی متن ارام از نقاط قوت بود.
نمایش کاستی های کمی نداشت، ولی در این اوضاع تئاتر، دیدنش ضرری ندارد.
خسته نباشید
۱.خط داستانی نمایش مشخص است. این نکته در اصل نباید مزیت باشد ولی از بس تئاترهای بی سر و ته دیدم، برایم این ... دیدن ادامه ›› ویژگی مزیت است!
۲.بازیگری: بازی ها قابل قبول بود در کل. بازیگر مرد مسلط تر و صدای رساتری داشت. خانم ناصر بازی شون فراز و نشیب داشت. دیالوگ ها در مواقعی(مخصوصا طولانی ها) کاملا یکنواخت بیان می شد. صداها اصطلاحا تئاتری نبود و شنیدن دیالوگ ها گاها سخت بود. مجذوب کننده نبود در کل بازی ها ولی آزاردهنده هم نبود.
۲.داستان: یک مزیت که گفتم خط داستان مشخص آن بود. بنظرم نمایش طولانی بود و خسته کننده میشد و باید یخش هایی که نیازی نیست حذف شوند. چرخش داستانی برای بار اول جالب بود ولی تکرار آن دیگر آزاردهنده و فابل پیش بینی شده بود و حتی بی معنی. مضمونی منسجم از نمایش دریافت نکردم.
۳.دیالوگ ها: قابل قبول و رئال بود. اما موارد اضافی و تکراری به جذابیت آسیب زده بود.
۴. شخصیت پردازی: ضعیف بود. هر دو نفر در حال نقش بازی کردن بودند و شبیه بهم شده بودند و از طریق دیالوگ ها ما شخصیت پردازی خاصی ندیدیم.(البته میشه ازین نظر نگاه کرد به افرادی که دائما نقش بازی می‌کنند و شخصیتی ندارند و...)
۵.در کل شخصیت هایی که انقدر نقش بازی کرده بودند که واقعیت و خیالشان بهم خورده بود و حتی تماشاگر در انتها متوجه نشد کدام واقعی است( متاسفانه انتهای نمایش دیالوگ هایی برقرار شد که متوجه نشدم. فکر کنم نکته خاصی بود! فکر کنم این فرض رو القا میکرد که تمام نمایش، بازی بوده است.)
۶. طراحی صحنه و موسیقی متن ارام از نقاط قوت بود.
نمایش کاستی های کمی نداشت، ولی در این اوضاع تئاتر، دیدنش ضرری ندارد.
خسته نباشید
خریدار بهنام شرفی (behnamsharafi)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۱ تیر ۱۴۰۲
ممنون که به تماشای ما نشستید و سپاس از نظرتون 🙏🙏
۲۸ تیر ۱۴۰۲
دوست‌دارم
( ۱ )
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۳۰ برنامه
+۹,۰۰۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
