نمایشنامه کاتلین ، به اندازه کافی رَوان هست که بشه در یک شب هم تمامش کرد البته اگر تند خوان باشید زودتر .
اما دیدن این نمایش متاسفانه برداشتی ناکام ، خام و سطحی از مفهوم عمیق نمایشنامه بود ، ریتم کند ، ردِپای سنگین کارگردانی، بلاتکلیفی و نمایشی منقضی و ناهماهنگ بود ، چه در حرکات فرم ، چه در لحن های کلیشه دوبلوری فضاهای غربی و حتی انتخاب موسیقی بی ربط به نمایش ( چه موسیقی هنگدرام که تلفیقی از تمامی قطعات معروف هنگ بود اما با اجرایی ضعیف در صحنه هایی نامناسب و موسیقی بند گانزاند روزز و …)
متاسفانه اگر قرار بر ارتباط گیری تماشاگر با نمایش بوده این نمایش فاقد آن بوده بخاطر اینکه اگر تماشاگر بخواهد باور یا درک کند قبل از آن گروه بازیگران و گروه کارگردانی باید درک و باور کاملی از نمایش داشته باشند .
.