«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
متن، بازیها و دکور خیلی خوب بود. دمتون گرم
فقط یک شو بزرگ و پرزرق و برق. حیف یک میلیون و سیصد هزار تومن. حتا از شعرهای شاهنامه هم استفاده نکردند و شعر های مریم حیدرزاده در صحنه خوانده شد
از بعضی کامنتها که بی اندازه از کار تعریف کرده بودند تعجب میکنم. خیلی از کامنتها متملقانه به نطر میرسید. ولی به نطرم نقد روراست تر منطقی تر بیشتر به این بچه ها کمک میکنه که ایرادهای کار رو بشناسن و درکارهای بعدی اصلاح کنند.
به عنوان یه نمایش اماتور خوب بود. ولی طولانی و خسته کننده بود. یعنی متن نمایش کشش لازم برای مدت زمانی که روی صندلی نشسته بودیم رو نداشت. بخشی از شوخیها به نظرم کودکانه و ساده لوحانه و جلف بود. انگار کارگردان پیامی رو در ذهن داشت که به دلیل کلیشه ای بودن بیشتر شبیه یه مانیفست بود. در ارایه پیام به خلاقیت و فرم توجه نشده بود. انگار اینکه پیام با ,استفاده از کلمات و فرم ساده و خیلی آشکار تو صورت مخاطب تف شده باشه. و جالب اینکه این فرم ساده ارایه پیام یا محتوا تکرار و تکرار و تکرار میشد. بیشتر مثل برنامه های کودکان و نوجوانان. انگار با این تکرار و صراحت، کارگردان میخواست مطمئن بشه که پیامش توسط مخاطب دریافت شده. هنرمندانه نبود.
خسته نباشید همهء تیم و امیدوارم در آینده کارهای بهتری ببینیم از شما
گنگ و نامفهوم و کلیشه ای. این نه مرغ دریایی چخوف بود نه ایرانیزه اش. دیالوگهایی که بیشتر ادای روشنفکری رو القا کردند تا فضای روشنفکری رو. کاش با این همه تغییر در متن نمایشنامه اسم تاترتون رو عوض میکردین و اون زیر توضیحات یواشکی مینوشتین "بر اساس نمایشنامه مرغ دریایی چخوف" یا اقتباس ازاد از اون.
نمایش خوبی بود البته نه به خوبی کار قبلی افشین واعظی (خوابیدن). تم کلی نمایش کمی تکراری و کلیشه ای بود ولی اجراها قشنگ بود.
اول نمایش (قبل از شروع) افشین واعظی در جایگاه مربی مدیتیشین و با عبارات کلیشه ای (که ممکن بود با ادبیات روانشناسی زرد اشتباه گرفته بشه) از تماشگران خواست چسمهایشان را ببندند با دم و بازدم خودشون رو از استرسهای روزانه خالی کنند. برایم جای سوال بود چرا یه کارگردان تاتر که در طول تاتر میخواد ذهن مخاطب رو هم بزنه، چرا و با چه اعتباری خودش رو در جایگاه مربی مدیتیشن قرار میده؟ اگر ربطی با ماجرای نمایش داشت متوجه نشدم. به نظرم غیرضروری بود و از افشین واعظی انتظار نمیرفت که بخواهد به هر نحو ذهن مخاطب رو مدیریت کنه درحالی که مخاطب برای این کار نیامده بود
بازی ها، دکور و استفاده از فضا عالی. موضوع و دیالوگ ها یک مقدار شعاری و کلیشه ای
نمایش خوبی بود. بازی های خوب و ترکیب نور و رقص و موسیقی جذاب بود
دوست داشتم. بازی ها خوب بود
دم همه شما گرم. کارگردانی و بازیها هوشمندانه و درگیر کننده.
همگی خسته نباشید. دمهمگی گرم.
فقط لطفن از شبهای بعد به فکر تماشاگران انتهای سالن هم باشین.در بسیاری مواقع صدای بازیگران، مخصوصن عروس خانم به انتهای سالن نمی رسد.
بازم مرسی از همه
افرین. اینقدر جذاب بود که به نظرم اگه نمایش یک ساعت دیگه هم طول میکشید مخاطب خسته نمیشد. دمتون گرم.