با درود و خسته نباشید به اعضای گروه... بعد از مدت ها شاهد اجرایی بودم که واقعا دغدغهی هم نسل های من را بازگو کرد با اجرا با موسیقی و با مونولوگ هایی که کاملا حرف دل ما بود. نمایش دارای کنش نمایشی بسیار درستی بود... هم به جا خندیدیم هم به جا اشک در چشمانمان حتقه زد...مگر یک اجرا چیزی جز ارائه ی مفهموم و هدف به صورت نمایش هست؟! پیوستگی متن و اجرا در سراسر متن پژواک دارند. شاید نیاز به توجه بیشتر باشد آقای باجلان