ضرورت اجرا.
چرا باید متن ترمینال 3 را اجرا کرد؟
اهمیت ندارد ریتم کند است یا نمایش کسالت بار است. این مهم است که نمایش خاصیت داشته باشد.
حالا باید پرسید چه نمایشی خاصیت دارد؟ نمایشی را میتوان خاصیت دار دانست که روی مخاطب تاثیر داشته باشد. این تاثیر می‌تواند با درون مایه اثر ایجاد شود ولی درون مایه اثر خاصیت ندارد و برای اجرا در ایران ضرورت ندارد. نمی‌شود انگ نفهمیدن مخاطب یا موضوعاتی مثل هنر برای هنر را مطرح کرد چرا که ضرورت اجرا در این جامعه برای این متن وجود ندارد.
بازی ها خام و سکوتها بی خاصیت است. انگار کارگردان بازیگر را مجبور به این سکوتها و بی عملی ها کرده.
کارگردانی بدون خلاقیت است. بدون پتانسیل برای دیده شدن. نور پردازی و طراحی صحنه و لباسها هستند چون قرار نبوده چیز بهتری جایشان باشد.