درود و خداقوت به کلیه عوامل این کار.
خیلی وقت بود یه کار مچ به معنای واقعی از همه نظر، کارگردانی، بازی، صحنه، موضوع و متن و... ندیده بودم. و دیدن این نمایش حالم رو خوب کرد.
همه عالی بودن و قهرمان نقش خودشون، و بابک عزیز و مهربون هم مثل همیشه بی ادعا اما حرفه ای...
تحسین فراوان به صابر کریمی عزیز که انقدر سلیقه مخاطب رو میشناسه و در عین حفظ کردن فرنگی بودن متن و ساختار، هنرمندانه و زیرکانه، ماجرارو ایرانیزه کرده بود که تماشاچی همزادپنداری خوبی برقرار کرده بود. چرا که شاهدبودم درفضاهایی تماشاچی خندید، ترسید و مضطرب شد وگاهی هم چشمانش تر شد که این یعنی مسیر درست و کار موفق.
هر کاری مطمئنا نقایصی هم داره اما کفه ترازوی محاسن بسیار قوی تر بود... آرزوی موفقیت در کارهای بعدی