محمدشبدار رو دو سه باری بیشتر ندیده م، ولی دقت شون درانتخاب کلماتِ روزمره حتی،کافیه مطمئن باشی قراره کاری رو ببینی که برای لحظه لحظه ش چقدر وسواس به خرج داده ن.
مجوز رودیدم وبسیارلذت بردم،چون من رو به آسونی بُرد به جهان خودش،نمی دونم چرا شاید به خاطر فضاسازی بی نظیرکه داشت،
بازی های نمایشی بدنی،موسیقی به جا، خلاقیت های ساختارشکنانه و...
قراره دوباره کارروببینم و امیدوارم دفه ی بعدفرصت بهتری برای نوشتن درتیوال داشته باشم،
فقط یه سوال!
چرا اسم نمایش"مجوز" ترجمه شده؟
تاجایی میدونم همانطورکه گلشیری گفته اسم نمایش باید نقطه ای کنارخال باشه، نه خودِ خال.
میدونم کارگردان جواب دارن ومنتظرجواب شون هستم.