نمایش خوبی بود.بازیگران برای دو تا بازی مختلف آماده بودن و این معرکه و قابل ستایش بود برام. شیوه ی یادآوری قوانین تالار، مثل خاموش کردن تلفن، صحبت نکردن و... عالی بود و جذاب بود، اولین بار بود همچین چیزی می‌دیدم.
من اگر بودم شاید دکور رو یک کم سبک تر میکردم. منظورم ازنظر بازیگراست، نمیدونم به خاطر امکانات سالن بود یا صلاحدید کارگردان ، اما بازیگران همه داخل صحنه. بودند، منتها وقتی دیالوگ و اجرا نداشتن،گوشه بودند.البته آنچنان هم منفعل نبودن و یه سری اکت داشتن. موسیقی هم خوب بود. این که یهو در یه سری بخش ها از متن اصلی، به نامه نویسنده می‌رسیدیم یه کم اون فاصله گذار برشت رو یادم می آورد که ببین این تئاتره، اتفاقا داستان منه، همون داستانی که سرش نوبل گرفتم.