من فرم اجرای نمایش رو دوست داشتم. هر چند تو نمایش های دیگه ای هم جابجایی نقش ها رو دیده بودم؛ اما بکارگیریش توی این اجرا مناسب میومد. باعث میشد تماشاچی درگیر بشه و بخواد بفهمه که اولا هر لحظه هر بازیگر ایفاگر کدوم نقشه و ثانیا اصولا علت بکارگیری چنین فرمی چیه.‌ هرچند با این کار خطر گیج شدن تماشاچی هم وجود داره و بنظرم گروه نمایش ریسک بزرگی کرده. مخصوصا اینکه ما با بازیگرهای نام آشنایی هم طرف نیستیم که به عشق اونها بخواهیم کار رو دنبال کنیم‌. شاید تیم اجرایی میتونست تو بروشور کمی توضیح بده و کار رو برای ما کمی ساده تر کنه. البته شاید هم به عمد میخواستن ذهن تماشاچی رو درگیر کنن... . اما در هر صورت این ایده ای که به کار بردن با ارزشه... بعد اجرا، حالا نوبته هر تماشاچیه که خودش رو جای تک تک شخصیت ها قرار بده و به این فکر کنه اگه جای اونها بود چه تصمیمی میگرفت؟!
بازی بازیگرها در اکثر مواقع به اندازه و درست بود و من دوست داشتم. هرچند بنظرم بازیگر خانم علی رغم تلاششون میتونستن کمی کنترل شده تر بازی کنن و فراز و فرودهای متفاوتی رو در لحن صداشون به کار ببرن.
در کل از دیدن کار لذت بردم و امیدوارم این گروه تو کارهای بعدی موفق تر باشن.