به نظرم مهمترین پرسشی که باید بعد از تماشای این نمایش مطرح بشه اینه که یه ایده تا کجا میتونه جذاب باشه؟ و یا اصلا تئاتر میتونه فقط متکی به ایده
... دیدن ادامه ››
باشه؟
در یکی از زن محورترین نمایش های تاریخ (آنتیگونه)، بازیگر زن عامدانه حذف میشه (مثلا سهوا به اجرا نمیرسه) و تماشاگر که بی خبر از پشت پرده ماجراست، ابتدا این رو توهین به خودش تلقی میکنه اما بعدا یک تماشاگر باهوش تر از بقیه میگه این حذف عمدی بوده و مفهومی اجتماعی و سیاسی داشته.
ایده جذابیه اما آیا بعد از لو رفتنش باز هم جذابه؟ راستش من که این ماجرا رو از قبل می دونستم، وقتی به تماشای نمایش رفتم از حذف بازیگر زن نه شگفت زده شدم و نه حتی بهم برخورد. در واقع یه تئاتر بسیار معمولی دیدم که همه چیزش از قبل برام اسپویل شده بود. ایراد کار اینجا بود که همه چیزش همون یدونه ایده بود. ایده ای که الان دیگه به کمک دیوار تیوال برای همه اسپویل شده.
من درس بزرگی از این نمایش گرفتم، اون هم اینکه یک ایده گنده، فقط برای یک بار جذابه. وقتی لو بره، همه چیزش از دست میره. پس یک تئاتر که باید سی شب یا شصت شب ادامه پیدا کنه و هربار از نو خودش رو متولد کنه، هرگز نباید فقط به یک ایده گنده متکی باشه.