جای خوشحالی است که کارگردان جوان و خوش رو و بی ادعا از مردم خنده میگیرد کاملا اصیل و محترمانه به گونه ای که من اصلا نگران دختربچه خوشگل و نازنینی که ردیف جلوی من با مادر و پدرش نشسته بود، نبودم .
به خاطر ایده ی کار، نمایش را انتخاب کردم و انتظارم در پرداخت داستان بیشتر بود.این انتظار وقتی نفسهای اورول و ساراماگو را در پی کار می دیدم ( حداقل با دید من)بیشتر شد. فکر میکنم نقطه اوج میتوانست نهایت درنده خویی انسان باشد اما چرا درنده خویی؟ وقتی در جامعه ای اجازه نداری روی صندلی بنشینی!؟ دیگر ممکن است چه چیزهایی عادی باشد؟! این جامعه( یا خود انسان) چقدر در لبه ی فروپاشی قرار دارد؟ چقدر منتظر یک بهانه است تا فوران نیروهای اصیل و عصیانگر و در طرف دیگر نیرو های خبیث مکبث وار را ببیند؟ ‌کارگردان عزیز راه درازی در پیش دارند امید آنکه بمانند و راه را با عرق شریف جبین صحنه هموار سازند. شاید بالاخره یک کمدی خفن چند لایه ی درست و حسابی دیدیم.
در نمایش سه کتاب واضح نام برده شد؟
نمیدانم چند نفر از عزیزان عوامل تصویری کلی از این کتاب ها در ذهن دارن؟
پاسخ این سوالات اگر در خود صورت گیرد شاید روشن کننده ی خیلی ... دیدن ادامه ›› مسائل باشد.
مثلاروشن کند چرا ما اکثرا بهرنگ مان(یک از شخصیتها) قوی تر است، تا آرزو مان(یک از شخصیتها)؟!!
چون در نمایش اسم کریم باقری را بردید یادی کنم از سلطان علی دایی که خود به تنهایی یک ملت است.
سرافراز و سربلند باشید
جاری چون رود
استوار چون کوه
جاویدان چون ایران