از ایرادت اساسی کار، ضعف در صدا برداری بود به نحوی که اصلا صدای استاد لنگرودی و امیرحسین فتحی به وضوح در بسیاری از قطعات و حین اجرا قابل شنیدن نبود.
صدای خواننده اقا که در ابتدا و قسمتهای پایانی اجرا شروع به خواندن کردن هم همینطور و بیشتر صدای ملودی آهنگ به گوش میومد( البته ملودی اهنگ فضای بسیار خوب و با امضای مهدیار علیزاده داشت)
البته نقش آفرینی بانوان این کار خیلی خیلی بهتر و رساتر از آقایان بازیگر در این نمایش بود!
این سالن هم اونقدر بزرگ نیست و در تئاترهای قبلی مثل تهران پاریس تهران این مشکلات اصلا وجود نداشت و جای تعجب داره کاری که در اون یک موزیسین نقش اساسی ایفا میکنه، مشکلات صدا اینقدر به وضوح به چشم میومد.
متن نمایش هم بنظرم ریتم کندی داشت که البته به مرور بهتر میشد ولی خب متن متمایز و جدیدی نبود و در نمایش های عاشقانه این قبیل داستانها زیاد استفاده شده است.
در خصوص تاخیر در اجراهای نمایش های تماشاخانه ملک هم صحبتی نمیکنم چون تا الان برای ۵ اجرای متفاوت در ساعات مختلف حضور داشتم که همگی با نیم ساعت تاخیر شروع شده اند و ابن موضوع بیشتر بخاطر شروع نامنظم تئاترهای سانسهای اول بوجود میاد و تک سالنه بودن این تماشاخانه.
به صورت کلی برای بک بار دیدن و در زمان نبود تئاترهای خوب دیگر در روزی که تمایل به تماشای یک تئاتر دارید پیشنهاد میشه که به تماشای این اثر بنشینید