حیرت انگیز، اعجاب انگیز و مبهوت کننده و توصیفاتی از این دست بشدت برازنده فرم اجرایی این اثر میباشد، واقعا من به ساعتهایی فکر میکنم که کارگردان در تاریکی مطلق بارها و بارها بازیگران رو به تمرین واداشته تا بتونن بدون کمترین اشتباهی چنین صحنه های خارق العاده ای رو اجرا کنن!! من تماشاگر سختگیری هستم و کمتر پیش میاد خیلی راضی از سالن خارج بشم، اما از دیشب هنوز روی هوام و با توجه به امکانات ایران باورم نمیشه که چنین شاهکاری دیدم واقعا هزار آفرین به این گروه هنرمند و پرتلاش، در مورد متن هم که دوستان ایراد گرفتند من فرض رو فقط بر آشنا نبودن با فضاهای مالیخولیایی و اکسپرسیونیستی میگیرم و به همه حق میدم که از نظر سلیقه این سبک رو نپسندند و از بازی تکرار و روایت از زوایای مختلف خسته بشوند اما برای شخص بنده که دوستار این سبک هستم این نوع روایت داستان و اتفاقا متن نمایشنامه بینهایت جذاب و گیرا بود و با توجه به اینکه فرم دقیقا بر متن و متن دقیقا بر فرم اجرایی نشسته بود، گذر زمان حس نمیشد و من از شروع داستان تا انتها متوجه هیچ چیز جز اجرای جاری بر صحنه نبودم!
فیلم مکبث برادران کوئن نسخه مناسبیه برای درک بهتر این نمایش از نظر داستان روایت شده اما زیر قصه این نمایش برای من با انتخاب کاراکتر و بازیگر خاصی که بعنوان سردسته شورشیان انتخاب شده بود بشدت سیاسی و روایتگر وضعیت حال خودمون بود و این هوشمندی نویسنده برام مثل فرم اجرا جذاب و شگفت انگیز و احترام آمیز بود.
به همه دیدن این نمایش رو توصیه میکنم لااقل برای تجربه فرمی در حد نمایشهای بین المللی از اون نمایشها که عکسها و کلیپهاشو با حسرت نگاه میکنیم
دیدار دوستان اتفاق شیرین دیشب بود و البته شناخت زاویه عجیب جناب کیانی که بشدت با مخالفت با چیزهای خوب احساس خاصی بهشون دست میده که باید بشدت باهش بحث. و. گفتگوی جانانه داشته باشم تا دست از تخریب خوبها برداره😜