واقعا حرف عمیقی هست: "بدبخت ملتی که نیاز به قهرمان داره" و این، حال و روز جامعه ماست. بجای قهرمان‌پروری، باید از خودمون شروع کنیم و ملت‌پروری و مردم‌پروری کنیم.
مثه نمایش‌های دیگه‌ای ک از فرهاد آئیش و نورا هاشمی دیده بودم، واقعا جذاب، طبیعی، با احساس و عالی بازی کرده بودن.
کار گروه پرفرمنس هم عالی بود. تنها مسئله این بود ک نمی‌دونستی هنر هر فرد رو ببینی یا هنر جمع رو