متاسفانه هیچ نکته خوبی ندارم که عرض کنم.
سانس دوم ۵ شنبه ، پس از ۷۰ دقیقه تاخیر آغاز شد.

۱۵ دقیقه ی ابتدایی اندازه ۱ ساعت طولانی و خجالت آور بود. باورم نمیشد چیزهایی که میدیدم و میشنیدم....
بارها توی ذهنم مرور میکردم که من چرا فقط با دیدن اسم بازیگران (و فقط به خاطر اسم هومن برق نورد) بلیط اولین روز رو خریدم؟
موزیسین ها مبتدی و مضطرب بودن و بدون کوچکترین ارتباطی با داستان قطعاتی رو مینواختن.
ضعف صدابرداری هم بسیار محسوس بود.
سهیل مستجابیان هم به جز چند پاراگراف دیالوگی نداشت.
در مجموع ۱۲۰ دقیقه خیلی خیلی طولانی و البته خجالت آور بود.
اگر دوستانی از این اجرا لذت بردن ، لطفا روی نظر من پاسخ و دلیلشون رو ثبت کنن