درود

انسانهایی که ناخواسته در موقعیت دشوار جنگی قرار گرفته اند و انتقام و کینه را در دل پرورش داده اند تا بتوانند مبارزه کنند و انسانهای دیگری که در این موقعیت نیستند ولی فقط دستور صادر می کنند.غافل از احساسات و عواطف انسانهای درگیر جنگ.
روزی می گویند باید انتقام گرفت و جنگید و روز دیگر می گویند صلح کنید.
آیا کسانی که درگیر جنگند به همین راحتی می توانند احساساتی را که در طول جنگ در خود پرورش داده اند به همین راحتی کنار گذاشته و صلح کنند؟
در طول نمایش وقتی اعلام صلح شد صحنه پر از نور شدید شد طوری که به شدت چشم را آزار می داد حتی بازیگران نیز عینک به چشم زدند.گویی صلح نیز مشکلات خودش را دارد.
و در پایان انسانهای درگیر جنگ را می بینیم که کابوس رهایشان نمی کند . . .

نور پردازی ، موسیقی و بازیها بسیار خوب بود و اجرای تاثیر گذاری بود.

بدرود