نمایش "جوادیه"

نویسنده و کارگردان: کهبد تاراج

با بازی:
احمد جعفری
فهیمه معین
هومن بنایی

کاری از گروه تئاتر "دست خالی"

خیابان جمهوری / خیابان سی تیر / جنب بنیاد سینمایی فارابی (موزه آبگینه) / پلاک 67 / واحد 1 / تماشاخانه پارس...

شماره تماس رزرو: 09359018270

تمدید اجرای نمایشنامه خوانی ها به نفع زلزله زدگان آذربایجان شرقی


سعید پورصمیمی نمایشنامه "آزادی به سرزمین خود بازمی گردد" را، که خود به نگارش در آورده، بار دیگر با حضور بازیگرانی چون رضا بابک، شبنم فرشادجو، پریزاد سیف، کامبیز بنان و مهزیار درویشی فردا -21 آذرماه- ساعت 19 در فرهنگسرای اندیشه اجرا می کند.

همچنین نمایشنامه خوانی "یادگار خسته خارکن به خانه بر می گردد" نوشته و کار بهزاد فراهانی که پیش از این برگزار شده بود، با حضور بازیگرانی چون شقایق فراهانی، فرزانه نشاط خواه، نقی سیف جمالی، امیر مهدی کیا، بیوک میرزایی، مینو منتظم، نازنین مهیمنی، کامیار محبی، بهزاد فراهانی و دو بازیگر دیگر که هنوز اسامی آن ها مشخص نشده است، چهارشنبه -22 آذرماه- ساعت 19 در فرهنگسرای اندیشه برگزار می شود.

شب یلدا در کافه دیوار

با همدلی یاران دیوار طولانی ترین شب سال رو بهانه طولانی ترین دوستی ها می کنیم، شب یلدای امسال همگی در کافه دیوار

برنامه هایی برای این شب در نظر داریم تا خاطره دیگری در دفتر دیوار بنویسیم:

فراخوان شعر شب یلدا
از دوستان ادیب تیوال دعوت به عمل می آید برای شرکت در مسابقه شب شعر در کافه دیوار به مناسبت شب یلدا شعرهای خود را ... دیدن ادامه ›› (درباره شب یلدا و آزاد) به آدرس ایمیل Mehran.art7@yahoo.com ارسال نمایند...
به شعرهای برگزیده از نگاه شنوندگان در همان شب جشن هدایایی به رسم یادبود اهدا می شود.

همچنین در این شب فینال مسابقات بازی های جنگا و منچ برگزار میشود از دوستان دعوت به عمل می آید برای شرکت در مسابقات در طول هفته در زیر پست اعلام کنند.
در ضمن دوستان نوع بازی خود را اعلام کنند تا آن بازی که طرفدار بیشتری دارد اجرا شود.

با سپاس گروه اجرایی شب یلدا



از: ✓

نمایش: (پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی)


محل اجرا: خیابان انقلاب, چهاراه فلسطین, دانشکده هنر و معماری, خانه کوچک نمایش

زمان اجرا: 11 آذر 1391 الی 27 آذر 1391 (همه روزه به غیر از جمعه ها) ساعت: 17:00

نویسنده: مائنی ویسنی یک
کارگردان: مهفام نزهت شعار
بازیگران: ساناز باقری , مهفام نزهت شعار
مترجم: تینوش نظم جو

پوستر کار:
http://upcity.ir/images/63421583459589206791.jpg

تئاتر تنها تصویر زندگی نیست، بلکه می تواند زندگی را زندگی‌تر کند، فشرده و گویا تر به نمایش بگذارد.به تدریج دریافتم؛ می‌توانی آنچه از آرزوها که در واقعیت انجام نیافته را در خیال خلق کنی، از صافی وجود خود عبور دهی، به باور بنشانی ، و بر صحنه به نمایش بگذاری. آنگاه که دانستم بر روی چهار تکه الوار با ساده ترین ابزار و انسانی ایستاده در لکة‌ی نور می‌توانی دنیائی بسازی لبریز از مفاهیم پر رمز و راز ، آنگاه که دانستم تئاتر به معنای درست کلمه می‌تواند قدرتی باشد به حیرت انگیزی کائنات و بی‌پایان مثل کائنات ... پس واقعاً تئاتری شدم، و این صحنه خانه‌ی من شد.

زنده یاد استاد ❤ حمید سمندریان ❤

شخصیت سیاه (نمایش)

شخصیت «سیاه» یکی از شخصیت‌های نمایشنامه‌های شادی آور قدیمی ایرانی است. مطمئنا سیاه از بازمانده‌های اقوام تیره رنگ ماقبل آریایی نیست. احتمال دارد که در دوره یکپارچگی قلمروی اسلامی که آمد و رفت تاجران تا سواحل آفریقا هم می کشید پای تعدادی از مزدوران و بازرگانان سیاه به این طرف باز شده باشد. در اواخر دهم هجری پرتقالیها نیز برای ساختن استحکاماتشان در جنوب گروهی برده از کرانه‌های حبشه و زنگبار به سواحل خلیج فارس آورده اند. اما مهم‌تر و قدیمی تر از همه این است که کولیهای دربدر آسیایی و خصوصا هندی چه پیش از اسلام و چه بعد از آن، چه خرد خرد چه دسته جمعی، هر چند یکبار به این طرف رو می‌کرده اند. اینها در سراسر ایران پراکنده بوده اند، و دوره گردی، مطربی، رقص و تقلید جزئ ذاتشان بوده است.
از عصر مغولها به اینطرف سیاه را در نقاشیها بصورت خادم مجلس طرب، کارگر، ملاح و سرانجام به هئیت عمله طرب می بینیم. در نمایشهای شادی آور ایرانی که اصل کولی دارد، سیاه بی شک یک کولی است، منتهی بازیگر که برای خنده دار شدن در همه چیز غلو می‌کند صورت او را هم به کمک دوده سیاه - یعنی تیره تر از آنچه هست - می‌کند. همچنان که لهجه او را تا سر حد مبالغه پیش می‌برد.
سیاه را تا مدتها جزئ دسته‌های دوره گرد « نوروزی خوان» ، « میر نوروزی» و نظایر آن ... دیدن ادامه ›› می بینیم که با نامهای چندی چون « فیروز» یا آتش افروز و غیره با بزک و گاهی با صورتک می خواند و می رقصد و مسخرگی می‌کند. از این راه است که به تقلید وارد می‌شود و خصوصا در قصه‌هایی که اساس آنها تمسخر لهجه و ظاهر افراد است جایی پیدا می‌کند. در اوایل قاجاریه گرچه سیاه مورد علاقه مردم است و در اغلب نمایشها ظاهر می‌شود ولی هنوز شخصیت نمونه این نمایشها نیست و مشخصات روانی و سنتی خود را بطور کامل بدست نیاورده است.
اما سیاه در قالب کامل شده خود غلام و نوکری بود که هجو می‌کرد و مسخره می‌کرد در عین زیرکی، سادگی و گاهی صرحت همراه با ترس. با وجود ظاهر مضحک مسخره اش، گاهی از عمق وجود او سخنان دردآلود و تلخی بیرون می ریخت که خنده را به زهر خند بدل می‌کرد.

سیاه و ارباب:
سیاه آدمی بود نسبت به اربابش از طرفی وفادار و از طرفی عصبانی. عصبانی به خاطر ضعفهای اخلاقی ارباب، یا به دلیل فاصله صوری و هم طبقاتی که بین آنها بود و سیاه با همه گونه فداکاری که می‌کرد کوشش به ترمیم و از میان برداشتن این فاصله داشت ولی ارباب خودبین با خود بینی اش بهر حال این فاصله را حفظ می‌کرد و او را همیشه به چشم غلام می دید. این کشمکش بی نتیجه درونی بود که سیاه را عقده دار کرده بود و همین بود که موذیگریها و رندیهای او را توجیه می‌کرد، زیرا او گاه - اگر نه عصیان - لااقل خربکاریهایی در کار ارباب می‌کرد چنانکه فرمانهای او را به کار نمی‌بست یا نافرمانی و تجاهل می‌کرد، صحنه‌هایی که ارباب برای انجام کاری فوری عجله و اصرار داشت و سیاه در برابر خونسردی و انکار، و ارباب سعی می‌کرد با فریادهای اربابانه خود او را بترساند و سیاه با موذیگری خود را به نفهمی می‌زد معمولاً از خنذه دارترین صحنه‌های اینگونه نمایشها بود. سیاه که موفق نشده بود مناسبات ارباب و نوکری را تبدیل به مناسبات دوستانه کند، در واقع با اعمالی نظیر این گونه انتقام از اربابش می‌گرفت.

تأثیر سیاه از تعزیه:
به نظر می‌رسد که برخی قراین تعزیه و خصوصا تعزیه مضحک در ایجاد شخصیت نهایی سیاه بی تأثیر نبوده است. در تعزیه هم «قنبر» غلام حبشی علی سیاه است و نسبت به ارباب خود وفادار و فداکار. در تعزیه تکه‌های مربوط به قنبر بسیار مضحک است، او هم بذله گو و شوخ و رند است و هر بار که دستوری می‌رسد چند بار آن را نشنیده می‌گیرد و هر بار که برای کاری می‌رود چند بار از نیمه راه بر می‌گردد و چنین می نمایاند که دستور را فراموش کرده و آمده است باز بپرسد تا مطمئن شود. تمام مایه‌های سیاه تخت حوضی در قنبر هست به اضافه این نشانه که در تعدادی از نمایشهای تخت حوضی نام سیاه نمایش قنبر است. از طرفی دیگر تقلید که در این دوره در جست و جوی داستان‌های تازه‌ای برای بازی است حتی به اقتباس از داستان‌های خیمه شب بازی پرداخت، خصوصیات سیاه خیمه شب بازی مانند تحرک فراوان و بی بند و باری و رندی و حتی صراحت زننده او را هم عینا به تقلید وارد کرد.

«با جانی دپ در فتوشاپ» عنوان نمایش جدیدی نوشته هاله مشتاقی نیا و کارگردانی سید علی هاشمی است که از یکشنبه 23 مهر ماه در کافه تریای تالار اصلی تئاتر شهر پذیرای تماشاگران تئاتر خواهد بود.

نمایش «با جانی دپ در فتوشاپ» روایت تفاوت های جایگاه، موقعیت‌ها و مشکلات سه بازیگر را در جامعه و محیط تئاتر، تلویزیون و سینماست . دختری که عاشق بازیگری است و درکنارش یک بازیگر تئاتر و یک بازیگر سینما روایت کلی نمایش را برای تماشاگر بازگو می کنند.

در این اثر نمایشی که از تاریخ یاد شده ساعت 20 به تهیه کنندگی علی حضرتی اجرا می شود (به ترتیب ورود صحنه) ترانه کوهستانی، حدیث میر امینی، شکوفه هاشمیان، کاظم سیاحی، زهرا تحقیقی، مریم ابراهیمی، سعید سیادت به عنوان بازیگر ... دیدن ادامه ›› حضور دارند.
شکوفه هاشمیان (طراح لباس) ، مریم ابراهیمی( دستیار کارگردان وبرنامه ریز)، آمنه شیخ ‌الاسلام(مدیر اجرا) ، مهسا قرایی ( طراح پوستر، بروشور و گرافیک)، ماریا حاجیها ( طراح چهره پردازی)، رضا موسوی (عکاس)، کامه وزیری ( مدیر روابط عمومی) ، مهران اخلاقی ( طراحی و اجرای نور) ، حمید آرمین (موسیقی) دیگر عوامل اجرایی نمایش با جانی دپ در فتوشاپ هستند.

مونولوگ خوانی در خانه هنرمندان ایران
(همایش سه روزه در باب درام تک نفره)


شنبه 22 مهر: اجرای نمایش 'برلین' نوشته محمد یعقوبی

یکشنبه 23 مهر: اجرای نمایش ' روز عزیز مرده ' نوشته محمد چرمشیر

دوشنبه 24 مهر: اجرای نمایش 'هدیه ی جشن سالگرد ' افشین هاشمی


کارگردان: ... دیدن ادامه ›› آریان رضائی
دستیار کارگردان و برنامه ریز: الهام مشرقی
مدیر اجرایی: فرهاد تجویدی

هر روز ساعت: 17:00
در لابی خانه هنرمندان (طبقه همکف)
ورود برای عموم رایگان است

بعد از هر اجرا سمینار تخصصی با موضوع مونولوگ توسط اساتید تئاتر کشور برگزار می شود...

انواع نور در تئاتر

الف: نور عمومی: این نور همان نوری است که از روبرو به صحنه نمایش می تابد ویک نور اصلی است. خاصیت تخت کنندگی و فاقد بعد بودن به همراه وجود سایه های مزاحم در پشت سر بازیگران از محدودیت های این نور است ولی بقدری این نوع از نور اهمیت دارد که تحت هیچ شرایطی در نمایش های ساده قابل اغماض نیست.حداکثر زاویه ی تابش این نور نسبت به خط افق بین 25 تا 45 درجه است که بهترین زاویه همان 25 درجه
می باشد.

ب: نور جانبی: این نور نوری است که از طرفین به صحنه می تابدو سایه های مزاحم نور تخت را تا حدی تخفیف داده و کم می کند اما از بین نمی برد. ... دیدن ادامه ›› این نور که از چپ و راست صحنه می تابد با همان بهترین زاویه یعنی 25 درجه تا حداکثر 45 درجه قابل تابش است و به سوژه های موجود در صحنه حالتی سه بعدی می بخشد.

ج: نور پشت: این نور از بالا و پشت بازیگران بطرف تماشاچیان تابیده می شود به گونه ای که از دید تماشاچیان مخفی باشد.این نور سایه های مزاحم نور عمومی روبرو و نورهای جانبی را در صورت تنظیم دقیق بصورت کامل حذف می کندو به نور بکراندیا بک گراند معروف است.

د: نور موضعی: یک نور مهم و اساسی در نمایش است که بخش کوچکی از صحنه یا موضوع را روشن می کند و برای تاکید بخشیدن به یک شوژه ی انسانی یا غیر انسانی کاربرد دارد. با این نوع از نور می توان حتی در انتهای صحنه که کم خاصیت ترین بخش صحنه است از آوانسن که مهم ترین بخش صحنه است نقطه ای مهم تر ساخت!و نظر تماشاچیان را برای مدتهای مدید معطوف آن نمود.
و: نورهای رنگی: نوع دیگری از نور می باشد که با وسیله های رنگی با نام فیلتر رنگی قابل طراحی و اجرا بر روی موضوعات بوده و حالات مختلفی را برای تماشاچی تداعی می نماید.شناخت نورها و رنگهای اصلی و کاربرد روانشناسانه آنها عمده ترین خاصیت است که طراح نور بایستی از آن مطلع باشد تا بهترین نوع نورپردازی را ارائه نماید.

تذکر: لازم است در طراحی نور برای نمایش به گونه ای عمل شود که نور به صورتی بر موضوع تابیده شود که از ایجاد سایه در جلو بازیگر که تمرکز حواس تماشاچی را برهم می زند اجتناب شود.در ضمن از نورهای بسیار شدید استفاده نشود و نورها حالتی تقریبا ملایم داشته باشند.