یک اجرای بی نظیر در سبک تاتر فیزیکال و مبتنی بر فرم که تو این ۱۴ ۱۵ سالی که مخاطب تاتر بودم به جرات میشه گفت به همراه اجرای سال ۹۵ رویای یک نیمه شب تابستان آقای کوشکی و همین چند دقیقه آقای صابر ابر و شاید کمدی الهی پوریا گلستانی جزو برترین نمایش های این سبک هست.

طراحی حرکات و فرم هایی که برای ممطمئنم برای تک تکشون فکر شده و وقت گزاشته شده و میتونه به مثابه یک کلاس درس باشه،
من برای چندمین بار به تماشای این اجرا رفتم و باز هم برای آموزنده بود،

بازیگرای جوان و با استعدادی که امیدوارم بعد از این بیشتر ازشون بشنویم ... دیدن ادامه ›› و ببینیم،

آقای احمد ساعتچیان که در بهترین حالت اجرای نقش داشتند،
کارگردانی آقای کشاورز که خب مورد تایید و تمجید بزرگترین اساتید اهل فن هم قرار گرفته و این همه نقد مثبت داشتند،

برای من جالبه که دوستانی که در حد مخاطب معمولی تاتر هستند نظرات کارشناسانه و فنی درباره ایده اجرایی و روند نمایش دارن،
آخه مگه میشه مکبث رو، هملت رو، فاوست رو بدون دیالوگ و صرفن با حرکات فرم بهتر از این به تصویر بکشی،
مگه امکانش وجود داره ۳ تا از برترین و برجسته ترین نمایش نامه های تاریخ رو فقط با ساخت چندین قاب برای مخاطب به تصویر بکشی،

قاب های بی نظیر که حتی مخاطبی که نمایش نامه ها رو هم نخوانده باشه مجذوب میکرد،
صحنه های مکبث و لیدی مکبث و جادوگرا عالی بودن،
فاوست و لوسیفر هم عالی بود،
در پرده هملت اجرای دور قبلی مخصوصن صحنه مهمانی رو بیشتر دوست داشتم که متاسفانه حذف شده،
پوتزو و لاکی از بکت عالی بود،

و باز هم ممنون از خانه نمایش دا بابت حمایت از اجراهای مبتنی بر فرم و فیزیکال تاتر