اول یک پیشنهاد دارم برای دوستانی که این نظر را می‌خوانند و برای کارهای هنری تحلیل و نظر می‌نویسند! تعریف و تمجید اغراق آمیز یا منکوب کردن صرف یک اثر و دید صفر و صدی داشتن نسبت به یک پدیده (نمایش) نه تنها نظر و تحلیل را از درجه اعتبار می‌اندازد بلکه عملاً هیچ کمکی هم به اصلاح و بهتر شدن یا فروش بالا یا پایین داشتن اثر نمی‌کند! و در واقع، موجب درجا زدن اثر و عوامل آن خواهد شد. بلاخره هر مخاطبی آنقدر باهوش هست که تحت تاثیر تعریف های افراطی یا انتقاد و سیاه نمایی صرف قرار نگیرد! بنابراین، برای درک یکدیگر و خود اثر و هنرمندان آن و زحمتی که کشیده اند، احترام قائل شویم و با نوشتار خود به رشد و بالندگی آن اثر کمک کنیم.
و اما خود اثر که یک نمایش معمایی پلیسی بود و داستان روانی داشت طوری که موجب سردگمی مخاطب نمی‌شد و خیلی خوب توانسته بود با توالی به جای صحنه ها یک آپارتمان پنج واحدی را در ذهن مخاطب بتصویر بکشد!
- فکر میکنم نمایش صرفا بعد سرگرمی نداشت بلکه در بر دارنده پیامی بود و آن اینکه تصاویری که از دیگران برای خود می‌سازیم و در موردشان قضاوت و سپس حرف میزنیم چقدر می‌توانند مخرب باشند. وجود و انتقال یک چنین پیام های سازنده ای از نقاط قوت یک اثر می‌باشد.
- همچنین در جای جای نمایش انتقاد و اشارات خوبی شده بود به کم اطلاعی و به روز نبودن اطلاعات برخی افراد در ادارات که فکر نمیکنم چندان اغراق باشد.
- به نظرم دکور نمایش خیلی جای کار داشت و می‌توانست با اضافه کردن برخی اشیا خیلی خیلی ساده به صحنه نمایش بسیار بهتر باشد و البته به غنای کار ... دیدن ادامه ›› و لذت بصری آن بیافزاید!
- بازیها یکنواخت و یکدست نبود و خب برخی هنرمندان اثر خیلی بیشتر از سایرین در نقش خود فرو رفته بودند و نقش آفرینی بهتری داشتند!
- در یکی از دیالوگ ها به عبارت [ از من بکش بیرون] برخوردم که پیشنهاد میکنم با عبارت [بی‌خیال من شو] جا به جا شود. متوجه هستم که این عبارت متاسفانه خیلی در جامعه باب شده است اما باید دانست که از کجا و چه ریشه می‌گیرد و سعی در حذف آن داشت. مثل عبازت زشت آی فلان و فلان چیزت به حلقم که یک مدت خیلی مد شده بود و الحمدالله از مد افتاد و کم کم به زباله دان فرهنگ و ادب پارسی انداخته شد.
در پایان باید عرض کنم با در نظر گرفتن همه‌ جوانب امتیاز من به این اثر هنری عدد سه خواهد بود. برای همه عوامل این نمایش سلامت و رشد روز افزون آرزومندم ☘️