دست مریزاد به آقای علی ایزدی عزیز و هنرمند - عالی بودین عااالی
اصلا متوجه گذر زمان نشدم و لذت بردم چیزی که من برای خودم به یادگار بردم از این تئاتر این بود که کاش قدر دارایی هامونو بدونیم گاهی بی ارزش ترین چیزها میتونه باارزش ترین و تنها دارایی یک نفر باشه که بعد از خودش میتونه به یادگار بزاره بعد از خوندن وصیت نامه پدر و به یادگار گذاشتن میخی که پشیزی ارزش نداشت ولی به گفته علی ایزدی عزیز که گفت هر جا دچار شک و تردید شدی و نتونستی تصمیم بگیری این میخ رو ببین و محکم بکوب - من اون میخ و به یادگار نگرفتم ولی این حرفو به یادگار تو ذهنم نگه میدارم ...