تماشای بازی صابر ابر همیشه برام جذاب بوده. اینبارم همینطور بود ولی فقط برای بیست دقیقه. متن نمایش خیلی پرش داشت و قصه ای که روایت می کرد بستر رو برای پایان بندی کار آماده نمی کرد. ما نمی فهمیدیم اون زن دقیقن دنبال چی بوده چه جهانبینی داشته و چرا اون پایانبندی رو انتخاب می کنه؟!
حضور بازیگر زن (فاطمه ‌نقوی) هم در نمایش کاملا بی ربط بود و ویترینی بود. سکوتهای بی ربط اکتهای بی ربط داد و هوار پایانی بی ربط برای دعوت به صرف بورش!
طراحی صحنه کار رو دوست داشتم و برای من بسیار جذاب بود.
با اینکه مدت نمایش طولانی نبود اما برای من نیمه دوم خسته کننده ای داشت.