به خودم افتخار میکنم. که هم قطار های هم سن و سالم.اینچنین از فرهنگ و ادبیاتمون روی صحنه جانانه و دلیرانه دفاع میکنند.
دیشب این نمایش رو دیدم و همچنان مغرورم بابت این حضور این اثر بر روی صحنه.تئاتری که تحت حجوم سخت برژوازی و بلاگر پروری است.
دیدن این اثر و ایستاده تشویق کردند تنها کاریست که از دست ما برمی آید.شک ندارم انرژی این هنرمندان به استاد بیضایی هم در فرسنگ های دور از وطن میرسد.