دیشب نمایش را در سالن هما دیدم. با توجه به اینکه این سالن و این سانس‌ها صفحه‌ای در تیوال ندارند اینجا کامنت میزارم.

متن نمایش به نظرم خیلی خلاقانه، درست و کاملا اندازه است.
نورپردازی، استفاده از موسیقی‌های متناسب با کارو بازی‌ها و میزانسن به نظرم قابل قبول و دوست داشتنی بود.
سرماخوردگی خانم رضی با تمام سختی‌هایی که قطعا برای ایشون داشت قابل چشم‌پوشی بود.

مشکل اصلی سالن بود! به نظرم این کیفیت سالن به هیچ‌عنوان ارزش پول دادن برای دیدن نمایش رو نداره. کارگردان و نویسنده نباید بزارند که اثرشون به همین راحتی در چنین سالنی و با چنین شرایطی اجرا بره!

بعد از دیدن نمایش به جای فکر کردن به اثر، بیشتر به این فکر میکردم که انباری ته خانه مادربزرگم رو تبدیل به سالن نمایش کنم تا کمی پول درآریم!