دیدن این نمایش تجربهی بسیار بسیار لذتبخشی برام بود و خیلی دوست دارم باز هم به تماشاش بشینم.
ایده اصلی کار، شیوه روایت داستان و خشونت پنهان (و آشکار!) انقدر مطابق با سلیقهم بود که اصلاً حد نداشت!
اول از همه به این نکته اشاره کنم که به نظرم ردهسنی این کار اصلاً و ابداً بالای ۷ سال نیست!! از خود موضوع اصلی گرفته تا پیچیدگی داستان تا صحنههای آغشته به ترس و خون! کلاً نمایش سرراستی نیست و اگر کسی نگاه فنی به اون نداشته باشه و مطالق با سلیقهش هم نباشه، احتمالاً اونطور که سازنده قصد داشته، نمایش رو نمیتونه دنبال کنه و در نتیجه اونقدر هم لذت نمیبره!
اما در مورد خود نمایش؛ اولین چیزی که جلب توجه میکنه صحنهی رنگارنگ و زیبای یک خونهست. این طراحی صحنه با نور و موسیقی در قسمتهایی از نمایش انقدر چشمنواز میشه که آدم حظ میکنه! چون در خصوص محوریت اصلی داستان از قبل کمی پیشزمینه داشتم، در همان اولین پلان حدس زدم که ماجرا از چه قرار است (و درست هم بود!) ولی انتظار این پیچیدگی و جزئیاتی که کارگردان براش فکر کرده بود رو نداشتم! همچنین بازیگرهایی که خیلی خوب نقششون رو درک کرده بودن
... دیدن ادامه ››
و در تمام بیانها و اکتها (من حداقل) کوچکترین نقصی ندیدم. در مورد فاصلههای بعضاً طولانی و تاریکیهای ممتدی که بعضی از دوستان بهش انتقاد داشتن یا نپسندیده بودن، اتفاقاً به نظرم خیلی ضروری هم بود؛ از یک جهت مهلت تفکر میداد که پیش خودمان فکر کنیم که الآن کجایِ این داستان هستیم و از جهتی دیگه هم خیلی به فضاسازی و جادویی بودن نمایش اضافه میکرد.
در انتها، بسیار خدا قوت میگم به کل تیم خالق این نمایش.
پ.ن.۱ پیشنهاد میکنم برای داشتن دید بهتر، صندلیهای باکس وسط را درنظر بگیرید.
پ.ن.۲ نمایشهای قبلی این کارگردان را ندیدهام و طبیعتاً نمیدونم چه میزان شباهت و تکرار بین این کار و کارهای قبلی ایشان وجود داشته.