عجب تجربه‌ای بود دیدن این اجرای درخشان برای بار دوم… از اول تا چندین ساعت بعد از اجرا صدای قلبم رو میشنیدم و نمیتونستم درست نفس بکشم. تغییراتی داشت نسبت به اجرای جشنواره دانشجویی که انگار اجرارو سنگینتر کرده بود. چشمام دائم از اشک خیس بود. چقدر همه بازیگرا عالی بودن و تمام و کمال حس رو بهمون منتقل میکردن. حس بعد از دیدن این نمایش تا چند ساعت که هیچ، تا روزها با آدم‌ میمونه.
تشنه دیدن اجراهایی با این میزان خلاقیتم که چند ساعت از دنیا کنده بشم.
حسین پوریانی فر خلاق و باهوش، امیدوارم همیشه بدرخشی و مارو از تماشای اجراهات غرق لذت کنی.