این نمایش رو دوست نداشتم با اینکه از عاشقان حضرت سعدی هستم و دانش خوبی در ارتباط با روانشناسی به خصوص اسکیما تراپی یا همان طرحواره درمانگری دارم یعنی اجزای اصلی تشکیل دهنده این نمایش ،متن یک روایت داستانی بود که در بین اون اشعاری زیبا از سعدی با اجرایی متوسط چیده شده بود که به نظر من ارتباط مناسبی با هم نداشت و از بخت بد صدای سالن هم بسیار نامناسب بود و فکر میکنم بهتر بود از بلندگو استفاده نمیشد چرا که سالن بزرگ نبود ،نقاط قوت این اجرا دو نوازنده خوب و یک بازیگر توانا بود ولی روایت داستانی بی کیفیت و اشاره به طرحواره ها با داستانی نامناسب و اشاره مستقیم و نصیحت بیننده به استفاده از درمان و روانکاوی با این که پیشنهاد خوبیست، ولی بسیار نابه جا و نامناسب بود از نظر من. چرا که هدف از اجرا می‌تونه نشان دادن نیاز و آگاهی دادن به مخاطب باشه نه نصیحت کردن اون ،در کل ترکیب خوبی نداشت این نمایش از دو عنصر خیلی خوب کار خوبی ساخته نشده بود از نظر من و این نمایش رو پیشنهاد نمیدم به کسی ،مثل ترکیب یک آش خوشمزه با پاستا شده بود که نتیجه اصلا مطلوب من نبود