شیوه ی اجرا و دراماتورژی که صورت گرفته خیلی خوبه!
اضمحلال وجودیِ دی‌دی و گوگو به شدت خوب نمایش داده میشه!
فونونیک صدایی و میزانسن ها و اجرای حرکات موضعی به قدری درست و برنامه ریزی شده پیش میره که گاها انگاشته میشد که انیمیشن میبینم!
هوشمندی کارگردان در پیش بردن بعضی از صحنه ها قابل تحسین هستش!
و
اما

مجتبی بیات و عزوالدین توفیق سطحی از بازیگری حرفه ای رو به نمایش میزارن که به جا و تئاتریکال و به دور از نقش زدگی هست.