با سلام و خسته نباشید به تیم نمایش بونکر،
چیزى که در مورد این نمایش هنگام ورود به سالن جذبم کرد طراحى صحنه ى آن بود. چیزى که این روزها در کمتر نمایشى به صورت جدى و حرفه اى به آن پرداخته میشود. بازى ها درجه یک بود مخصوصا بازى خانم رسولزاده.
اما نقدهایى که به عنوان یک هنر دوست به این نمایش داشتم : اگر نمایش بونکر را به سه بخش تقسیم کنیم تا اواسط بخش دوم ریتم کار به کندى پیش میرفت و مخاطب فقط دیالوگ گویى هاى ماهرانه ى دو بازیگر را میشنید اما با شروع بخش سوم ما خود را وسط یک اتاق تراپى دیدیم و حالا احساساتمان داشت برانگیخته میشد.
در کل من نمایش را دوست داشتم و به تمامى عوامل این اثر خسته نباشید میگویم.