سلام و خسته نباشید به خانم تیرانداز که در این شرایط سخت، باززم تلاش میکنند که جریان تئاتر را زنده نگه دارند یا لااقل سهمی در زنده‌نگه داشتنش داشته باشند.
این نمایش به نظرم دیر به نقطه اوج و داستان اصلی می‌رسه، روند شخصیت‌پردازی در ابتدای نمایش کند بود و ریتم آن می‌توانست تندتر باشد.
مهم نیست که در بستر یک موضوع خانوادگی، موضوع فوتبال هم مطرح میشه یا برعکسش ... همه جای ایران به یه جیمی جامپ نیاز داره که بیاد وسط و معادلات را به هم بزنه ...
به شخصه فکر می‌کردم هیجان بیشتری از فوتبال و لحظه پریدن وسط زمین فوتبال را تجربه کنم و نفهمیدم چرا از صدا و پلی بک برای کمک به این هیجان، استفاده نشده بود.