اصالت خریدنی نیست.

ب دست آوردنِ اصالت نیاز ب زمان داره ، نیاز ب تلاش داره ، نیاز مبرَمی ب عشق ورزیدن داره
امین سعدی بعد از بیست سال ، تونسته این اصالت رو در هنر مملکت بدست بیاره .
کارِ با اصالت ، یونیک ، سربرگ دار و قابل شناسایی تحویل چشمان مخاطب میده .
هرچند ذهن و قلمِ سیاه و تاریکش ، توأمان با تصویر سازیِ زنده و پر امیدش ، سلیقه عوام نیست و بشدت پسندِ خواص هست
اما بدلیل شرایط امروزی جامعه ، گستره خواص ب سرعت داره زیاد میشه
.
متن منگی ، بِ ۳ بخش تقسیم میشه

سیاهی ، یأس و نامیدی صرف
امید و عشق
پوچی و تباهی
.
نمایش کاملا ب این سه بخش پایبنده
و هر بخش ... دیدن ادامه ›› رو ب زیبایی بِ تصویر میکشه
از تغییر لباس ، اخلاقیات و تُن صدا و لحن بازیگر
تا موزیک و نور ، همه چیز پایبند ب این سه بخش هست
ک بنظرم نکته بینیِ وسواسی کارگردان رو نشون میده

لحظه ورود ب سالن با امضا کارِ سعدی ،مواجه میشم ، دکورِ مورب (با یک کار کلاسیک مواجه نیستیم )
طراحی و بازی با نور های پورتابل و ایجاد و تصویرسازی با سایه
بازی با نمادها در طول اجرا
همه و همه امضا کار سعدی بوده و هست


طراحی دکور بسیار عالی ( مهاجرت
مهاجرت نَ بخاطر بهبودِ شرایط ، بخاطر فرار از شرایط )
طراحی لباس پرفورمرها بسیار عالی
بازی پرفورمرها ، دو نفر بسیار عالی ، یک نفر خوب (اونم دلیل داره)
طراحی لباس بازیگر خوب
بازی بازیگر نسبت ب سن و سال و نداشتنِ چهره زجر کشیده , بسیار بسیار درخشان بود
گریم متوسط
طراحی نور خوب
طراحی موسیقی همونطور ک از بهزاد بختیاری انتظار میره ، درست ، دقیق ، بی نظیر و کاملا در خدمت کار
.
وقتی کار شروع میشه
با یک پرفورمنسِ صِرف روبرو میشی
پرفورمنس بقدری قوی هست ک در حین اجرا چندین بار مغز دستور میده ک گوشها خاموش بشن و تمام تمرکز روی چشم و دیدن باشه
ب همین دلیله ک یسری از دوستان با متن ارتباط نمیگیرن ، چون تمرکزی روش وجود نداره

آدم گیج میشه

از طرفی بازی با نورِ پورتابل و سایه توسط پرفورمر ها متفاوته ، (اینا ک دارن یک کار رو انجام میدن. چرا روش هاشون متفاوته ؟؟ )

آدم گیج میشه

تعویض نور ، تعویض رنگ نور ، ضرباتِ نور ، مغز رو درگیر میکنه

آدم گیج میشه

بدلیل لو رفتن کار ، نمیتونم بیشتر بگم ولی خیلی سوالها برای مغز ایجاد میشه
چرا اینجا. چرا اینشکلی ، چرا این ، چرا الان

آدم گیج میشه

اگر صرفا بصورت فنی و تکنیکی بخوای نگاه کنی ب کار ، تمام موارد بالا ایراد کار هست
اما تمام این نکات ، ب عمد توسط کارگردان انتخاب و انجام شده (واقعا دمت گرم سعدی )
ب عمد میخاد مخاطب گیج بشه
.
.
چون اسم کتاب و نمایش ،،، منگی ، گیجی ، سرگیجه ، هست
.
.
واقعا این سطح از تفکر و عمیق شدن ، توو هنرِ مملکت قفل بوده
.
فکر میکنم امین سعدی لیاقتِ سعدی معاصر شدن رو داره

سعدی غیر معاصر ، استادِ سخن
سعدی معاصر ، استادِ هنر