نمایش بسیار قابل‌احترامی بود. آقای زنجان‌پور، هم، کار رو به‌خوبی کارگردانی کرده بودند؛ و هم بازیِ ایشان، خیره‌کننده و تاثیرگذار بود. آقای محسن بهرامی هم که من یک ماه پیش نمایش "ترانه‌های تب" رو ازشون دیده بودم، با بازی در نقشی متفاوت در این نمایش و به فاصله‌ی کوتاهی از کار قبلی‌شون، تسلط خودشون بر هنر بازیگری رو به رخ کشیدن. بازی آقای قوانلو هم که بدون دیالوگ، مکمل بازی دو بازیگر دیگه بودن، شایسته‌ی ستایش هست. نورپردازی کار هم بر زیبایی نمایش، اضافه میکنه.