تازه شروع به دیدن تئاتر کرده م بنابراین نظرم ممکنه برای حرفه ای ها جالب نباشه. اما دیدن این تئاتر حس خوبی برام داشت. گروه زحمت کشیده بودن. این که در این زمانه به شعر شاعران بزرگ فارسی رو بیاریم و از ادبیات به این شکل در نمایش کمک بگیریم خیلی ارزشمنده. خواننده ی خانم صدای دلنشینی داشتن و از جون و دل مایه می ذاشتن. گروه کنسرت عالی بودن و نوازنده ی تنبک صدای گرم و عالی داشتن. بازیگر نقش زهره هم خوب از پس نقششون براومدن. نقدی که دارم به نویسنده ی کار مربوط می شه. در وصل کردن ادبیات نو و کهنه به نظرم چندان موفق نبود. نقش دختر ایرج میرزا و حتی ملک کاملا اضافه بود. داستان پرداخت نشده بود. خام بود. نویسنده باید وقت بسیار بیشتری برای اثرش می ذاشت....

پی نبشت: پیشنهاد می کنم حتما قبل از رفتن به این نمایش منظومه ی زهره و منوچهر رو بخونید و کمی هم راجع به زندگی ایرج میرزا. یه قسمت پادکست طنزپردازی آقای محمد پوررشیدی هم این شعر ایرج میرزا رو خوانش کرده و من بعد از دیدن نمایش پیداش کردم و ازش لذت بردم. امیدوارم به کار شما هم بیاد.