یک ابتذال به تمام معنا
یک بررسی کوتاه در تمامی جوانب این اثر مفتضح که به شعور مخاطب و یک اثر هنری توهین کرده بپردازیم:

اول از همه، اینقدر از دیدن این کار(نمیشه بهش گفت تئاتر) اذیت شدم که به این نتیجه رسیدم چیزی به عنوان بدتر از بد هم می‌تونه وجود داشته باشه
این کار با ضعف کارگردانی مواجه بود، انتظار می‌رفت جدا از نبود محتوا و ضد قصه به خیال خود، فرم‌گرا باشد، سبک کار فرمی به صورت فیزیکال‌ آرت با کمی چاشنی مایم بود اما حتی همون مینیمال(ساده) بودن فرم کار هم به بدترین شکل ممکن انجام شد، تفکر و بینشی پشت این کار نبود به گونه‌ای که کارگردان مثل یک کودکی که از چندتا اسباب بازی خوشش اومده بدون اینکه ذره ای علم و آگاهی به اون چیزی که تو دستش هست یا حتی داره می‌بینه داشته باشد
دوم اینکه بازی بازیگر ها به شدت بد بود، هماهنگ نبودن با موسیقی و افکت ها و عدم تعادل در بدن آنها جوری که باورم نمی‌شد که این کار پنج الی شش ماه تمرین شده باشد، تنها کسی که کارش را به درست ترین شکل ممکن انجام داد مانکنی بود که در انتها صحنه آویزون بود ولی حیف که نامش در بازیگران ... دیدن ادامه ›› قید نشد...

سوم از دکور و گریم و لباس بگم، ده دقیقه‌ی اول که پروژکتور داشت فیلمی پخش می‌کرد نفهمیدیم برای چی بود و بودن و نبودنش تاثیری نداشت دکور جدا از منسجم‌‌ نبودن و بدون هیچ ساختاری چشم ها و ذهنم رو اذیت می‌کرد چون دلیل منطقی طبق سبک اجرایی درونش وجود نداشت و گریم که از اصولش به دور بود(پیشنهاد به گریمور، رو و بالای ابروی بازیگر ها ابرو نکش حداقل ابروی اصلیشونو فید کن) و لباس بازیگر فقط شامل پیرهن و شلوار نیست، هماهنگی بین تمامی پوشش نسبت به سبک کار باید وجود داشته باشد مثل جوراب ها یا سر پوش ها و...

و کلی ایرادات که میشه صفحات زیادی در موردش نوشت
در مجموع همه اینها شما را با یک به هم ریختگی مواجه می‌کرد، طوری که اگر ده دقیقه چشم هایتان را بسته، بعد از باز کردن می‌بینید که چیزی را از دست ندادید.

قبل از ارائه یک سبک به آن مسلط شده و فرهنگ و‌ تفکر پشت آن را درک کرده و  آن را زیست کنید...