در صحنه ای از فیلم برداری سریال شهریار باید «قاسم شیوا» را به بیمارستان می رساندم
اما مردم در خیابان تظاهرات کرده بودند و راه را بر کالسکه ی ما بسته بودند .
من باید داد می زدم تا راه را بگشایند و اجازه بدهند همراه بیمار من از مرگ حتمی نجات پیدا کند.
ولی مردم بی تفاوت بودند.
آقای «کمال تبریزی» جمله مهمی گفت که همان لحظه گفتم : « این حرفتان خارج از فیلم هم حرف بزرگی ست »

او گفت : « وقتی انقلاب می شود خیلی ها کور می شوند و هدف اصلی را از دست می دهند. »

از: تلنگر - اردشیر رستمی