نمایش را سه شنبه 27/4/91 دیدم به طور کلی بازیها و طراحی صحنه و موسیقی در سطح خوبی بود اما در رابطه بادیالوگها-به نظر می رسد این نمایش یک نمایش کلاسیک و بر سبک ریالیسم باشد .آیا می توان یک دیالوگ کلاسیک را با اصطلاحات عامیانه روزمره ادغام نمود و بهتر نبود همه چیز به همان سبک کلاسیک اجرا می شد که به جای خنداندن تماشاچی او را به تفکر وا می داشت و پالایش می کرد.تا آنجایی که من قبلا متن نمایش اصلی را خواندام این یک اثر کلاسیک و دراماتیک به نظر می رسد , و بهتر بود به جای گفتن دیالوگ تکراری بازیگری نمود پیدا می کرد تا یک اثر دراماتیک به حالت روایتی تبدیل نمی شد و حال از شما عزیزان سوال می کنم
2.این نمایش روایتی بود یا دراماتیک؟
3.اگر طراحی صحنه لباس و زمان اتفاق اثر کلاسیک هست چطور می توان دیالوگهای عامیانه در آن بکار برد.
به نظرم بهتر بود به جای مخاطب قراردادن تماشاچی در بعضی مواقع -اجرا به گونه ای بود که ارتباط روحی با تماشاچی برقرار می شد.
به هر حال از زحمات کارگردان و تمام عوامل نمایش کمال تشکر را دارم