زنده باشین آقای نداف

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم
حضرت حافظ

گر تو خواهی کت شقاوت کم شود / جهد کن تا کز تو حکمت کم شود
حکمتی کز طبع زاید وز خــــــــیال / حکمتی بی فیض نور ذوالجـــلال
حکمت دنیا فـــــــــــزاید ظنّ و شک / حکمـــــــت دینی برد فــــوق فلک
فکر آن باشد که بگشــــــــاید رهی / راه آن باشـــد که پیش آید شهی
مولوی

آنانکه اسیر عقل و تمیز شدند
در حسرت هست و نیست ناچیز شدند
رو بی خبری و آب انگور گزین
کاین بی خبران بغوره میویز شدند
حکیم خیام

بر زمین گـــــــر نیم گز راهی بُود / آدمی بی تـــــــــرس ایمن مـــیرود
بر سر ِ دیوار خالی گـــــــر رویی / گر دو گز عرضش بُود کج میشوی
بلکه می افتی ز ترس دل به وهم / ترس وهمی را نیکو بنگر به فــــهم
مولوی

آن خطادیدن زضعف عقل اوست
عقل‌کل مغزاست‌وعقل‌ما چوپوست
خویش را تـأویـل کن نه اخـبار را
مغــز را بـدگــوی نـی گلــزار را
مولوی