دیروز یکم بهمن به تماشای این کار نشستم.نمایش «به هم میرسیم» قبلن تو ارومیه چندین بار اجرا شده، اگه اشتباه نکنم نویسنده کار، استاد بانگین، خودشون یک بار کار کردن و دفعات بعد به شکل نمایشنامهخوانی، یا اپیزودیک و میدانی بوده و گمونم این گروه دومین گروهیه که کل نمایشنامه رو کامل روی صحنه میبره.
راستش کارگردان رو نمیشناختم و چون کار اولی بود انتظار یه کار معمولی رو داشتم، ولی حقیقتن فراتر از انتظار بودن. هم طراحی و کارگردانی خیلی قوی و خلاق بود به نظر من و هم بازیگرا خیلی پخته ظاهر شدن هم طراحی صحنه خلاقانهای داشت و سبک و در عین سادگی خیلی کاربردی بود. موسیقی هم که کاملن مچ بود با متن و در اختیار کار بود. نور هم در حد امکانات موجود راضیکننده بود. بلخره هنرمند باید با سیلی صورت خودشو سرخ نگه داره دیگه انتظاری نیس.
درکل پیشنهاد میکنم و خودم اگه ارومیه باشم حتمن یه بار دیگه میبینم واقعن به نظرم متن انقدر قوی هست که در عین تکرار چندین بارهش بازم احساساتمو درگیر میکنه و از تیاتر چی میخواد مگه آدم؟!
مشخصه گروه از جون مایه گذاشتن و کار کردن واقعن. خسته نباشید میگم به همه عوامل، دمشون گرم خدایی✨