نمایش خوبی بود. نتیجه‌گیری ازش کار سختی نبود و میشه گفت خطی و بدون پیچش روایی بود. اما کاراکتر‌ها واقعا پرداخت تمام عیاری نداشتن. آسیبی به انتقال مضمون نمیزد اما به ماهیت نمایش، آسیب میزد. اما اینکه نشون میداد افراد مختلف با رویکردهای رفتاری مختلف، ممکنه تحت شرایطی خاص یک تصمیم‌ غیر منطقی یکسان داشته باشن، موضوع جالبی بود. موسیقی رو دوست داشتم. کلا اجراهای خانم مارال رو دوست دارم. قبلا هم در یک دوئت شنیده بودم نواختنشون رو و واقعا مستعد و پرتوانن. امیدوارم موفق باشن.
در رابطه با کلیت نمایش هم باید بگم نمایش محاکمهٔ النا به مراتب قوی‌تر از این نمایش بود. پرداخت کاراکتر ها و نوآوری داستان به شدت قوی‌تر‌ بود. هرچند این نمایش هم به لحاظ کلیت داستان از خیلی از نمایش‌های حال حاضر بهتر بود.
در مجموع برای گر‌وه آرزوی موفقیت میکنم.