خسته نباشید میگم
نمایش متفاوتی بود حداقل برای منی که خیلی تیاتر میرم
استفاده از نور سفید و قرمز برای نشان دادن افکار مثبت و منفی نوآوری جالبی بود و خیلی به اجرا عمق بخشید.
خیلی تداعی بخش خانه امن بود برای من و تعریف خوبی از اون ارائه کرد.
افکار مثبت و منفی میتونن از نسلی به نسل بعد منتقل بشن و به زندگی ها جان بدن یا برعکس جان زندگی رو بگیرن. این وظیفه ماست که افکار بد رو تو زمان خودمون درمان کنیم تا منتقل نشن.
البته تو این نمایش که به نظرم افکار منفی نهایتا پیروز شدن.
خونه نه برای اسوالد امن بود نه برای دخترک پس از فهمیدن واقعیت ،
هرچند پر‌زرق و برق باشه.
اقتباس جالبی هم از نمایشنامه اصلی بود. جان مطلب رو خوب بیان کرد.
ممنونم از همه دست اندرکاران