*** اگه الان بیاد ***
درود

بعد از پشت سر گذاشتن فستیوال سی و یکم دیدن 19 تا کار که در کل 2 تاش تونست راضیم کنه میخواستم تا پایان سال رو تو ترک باشم دیدن رو تحریم کنم اما از اونجایی که ترک عادت موجب مرضه طاقت نیاوردم و بر سر "ویران"پیمان شکستم القصه منم عصرگاه دیروز 18 بهمن مهمان "ویران" یوسف باپیری بودم بعد از اجرا حس کنده شدن از صندلی رو نداشتم.
توی سالن دقیقا این حس رو داشتم که اگه الان همین الان بیاد چی میشه؟!! نمی دونم اون لحظه ذهنم همش درگیر بود حس میکردم اگه همین الان بیاد این تماشاگرا چه حس و فکری میکنن ؟!! حس میکنن اینم جزیی از بازی و طراحی صحنه و جلوه های ویژه است ؟!!! چقدر فرصت دارن ایا اونقدر فرصت دارن که مرز بین واقعیت و خیال رو پیدا کنن ؟! فرصتی هست به درک کیای خواب و بیداری ، آیا با خوابِ "ویران" تغییر پرسوناز ، تغییر لوکیشن یا .... نمیدونم off کامل میشی یا فرصت پیدا میکنی نمایش ویران رو توی یه فضای رئال درام ابزورد ... یا نمیدونم چی و چی و چی ادامه بدی ؟!!! اگه قرار باشه تو این نمایش بری ، حذف بشی ، ممیزی بشی ، سانسور بشی ، خوب به حکم کارگردان یا نویسنده حذف شدی ، اما اگه قرار بر موندن باشه با خذف این همه پرسوناژ و لوکیشن از تو نمایش اگه هنرمند ترین و ... دیدن ادامه ›› بهترین و قدرتمند ترین بازیگر هم باشی بدون صحنه و بیشمار بازیگرای نقش مقابلت چگونه توان و تاب اجرای ادامه نمایش رو داری؟!...
و بیشمار سوالهایی که از دیشب تا همین الان که دست به کیبورد شدم داره تو ذهنم میچرخه
سپاسگزارم از همه بچه ها بهرام افشاری با روایت خوبش هوتن شکیبا و نوید محمدزاده و عباس جمالی بازی های درگیرشون مهتا پناهی و نگین خامسی معصومه رحمانی زارا مولایی بازیهای با احساسشون ( البته به مقتضای نوع تاتر و اجرا شاید اسمش رو بازی نشه گذاشت چون تو اکثر لحضات به من حس تماشای تاتر دست نداد احساس شرکت در یک سمینار یا یک نشست صمیمانه رو داشتم بخصوص تو پرده آخر که دیوار چهارم رو احساس نمی کردم و خودم رو هم جزیی از اجرا حس میکردم )