نقد و بررسی نمایش قبیله ها از نگاه اقای محمد منعم :

زبان: ابزار ارتباط یا هویت؟
(درباره نمایشنامه «قبیله‌ها» نوشته نینا رین و کارگردانی محمد عباداللهی)

محمد منعم :

وقایع مختلفی مثل درگیری هواداران فوتبال یا عضویت افراد در گروه‌های تندرو نشان می‌دهد که بسیاری از رفتارها ریشه در جستجوی هویت دارند. هویت ... دیدن ادامه ›› ما چندگانه است و بر اساس جنسیت، قوم، زبان، شغل و… شکل می‌گیرد. زبان یکی از مهم‌ترین ابزاری است که افراد از طریق آن به پیوند با گروه‌های هم‌زبان و ساختن فردیت خود می‌پردازند.

نمایشنامه «قبیله‌ها» درباره خانواده‌ای است که پدر، کریستوفر، با ایده‌های کمال‌گرایانه، اعضا را تحت تأثیر خود قرار داده است. بیلی، پسر کوچکتر و ناشنوا، پس از آشنایی با سیلویا که در حال از دست دادن شنوایی است، زبان اشاره یاد می‌گیرد و از این طریق به ارتباطی واقعی‌تر با دیگران می‌رسد. این امر برای خانواده و به‌ویژه پدر قابل قبول نیست چون تصور می‌کند بیلی با پیوستن به اقلیت ناشنوایان هویت جدیدی می‌سازد که مخالف خواسته‌های اوست.

نمایشنامه پرسشی عمیق درباره زبان مطرح می‌کند: کدام زبان می‌تواند ما را به فهم و ارتباط واقعی برساند؟ موسیقی به عنوان زبان انتزاعی همه را برای لحظاتی گرد هم می‌آورد اما قادر به ایجاد ارتباط دائمی نیست. در پایان، عشق و ارتباطی که در آغوش گرفتن و زبان بدن شکل می‌گیرد، بیش از کلمات معنا دارد.

کارگردانی محمد عبادللهی اجرای دقیق و احساسی نمایش را به نمایش گذاشته که با بازی‌های تأثیرگذار بازیگران، مسائل زبان و هویت را به خوبی نشان می‌دهد. او همچنین به تفاوت‌های ظریف ناشنوایی مادرزاد و تدریجی به شکل هنرمندانه‌ای پرداخته است.

در نهایت نمایش می‌گوید زبان‌های مختلفی برای ارتباط وجود دارد و هیچ‌کدام کامل نیستند، اما درک و عشق را می‌توان از طرق مختلفی بیان کرد. زبان واقعی، زبانی است که به برقراری ارتباط انسانی کمک کند، فراتر از کلمات و سخنان